Enerverend weekje
Elf puppen en 6 tepels, flesjes voor de achterblijvers, pillen voor de moeder, kuilen bij de vleet, verschil van inzicht bij de baasjes, kortom voldoende attributen om een gezonde moederhond en een gelukkig huwelijk in de gevarenzone te brengen.
De eerste twee weken zijn natuurlijk altijd het spannendst. De puppen zijn nog zo klein en kwetsbaar en een paar gram meer of minder leidt al tot vreugde respectievelijk zorgen bij het begeleidingsteam.
Zondag werd Sjieuke erg mat en tam, wilde niet meer of met tegenzin bij de pups en had verhoging. Liesbeth pakte het kordaat aan, ik zeg dan dat we 'het nog even aanzien' en 'straks weer es temperaturen' en 'geen paniek' maar Lies is als het om de zorg voor Sjieuke gaat uit heel ander hout gesneden. Gelukkig is Maarten een fantastische dierenarts die daarbij ook nog een groot fan is van Sjieuke (geheel wederzijds overigens) en die op zijn vrije zondagmiddag met spuiten en pillen op komt draven.
Geen risico: injectie en een kuurtje (komt niet in de moedermelk) en inderdaad, onze heldin knapt weer op. Ze eet dubbele porties en krijgt kipfilet, plakjes worst, rosbief, vis en gekookte eitjes en dat alles liefst uit de hand en geserveerd in haar werpkist tijdens het voeden. We proberen haar op die manier enthousiast te houden voor de werpkist en het voeden want om alles met flesjes te gaan doen is geen pretje.
Inmiddels zijn we een aantal dagen verder en is Sjieuke om de 2 a 3 uur goed aan het voeden, het nest groeit een pond per dag. Na het voeden gaat ze met kokende tieten de tuin in, graaft een kuil of diept een bestaande verder uit en gaat heerlijk in de koele aarde liggen. Inmiddels heeft ze zes flinke kuilen gegraven, allemaal in de bloemperken en geen in het bosgedeelte van de tuin dat daar meer geschikt voor is. Nou ja, bij het vorige nest was het niet anders en toen heb ik het maar opgevat als hulp bij het tuinieren. In het najaar heb ik een hoop te planten, poten en zaaien. Of gewoon dicht te gooien.
Boldotcom aan de deur, dochter Yfke uit het eerste nest stuurt oude kranten! en wat lekkers voor de baasjes. Ontzettend lief.
We hebben nog iets meer dan een week te gaan en dan kunnen we pap gaan voeren. Dan zal er meer controle zijn op wat eenieder binnen krijgt en worden onze nachten weer normaler.
Onze kat Goos vindt het maar niks dat iedereen in zijn werpkist ligt.
