Als dat je zorgen zijn .....

Deze week stonden in het club blad "De fryske hounen"van de NVSW een paar bijdragen van fokkers die we maar niet aan Sjieuke voorgelezen hebben. Natuurlijk dat is ook hoe dingen kunnen gaan en ook ons kunnen nog minder prettige zaken overkomen maar 'so far so good'.

Ons eerste wetternest was ook zonder calamiteiten en dit tweede nest is misschien nog zorgelozer.

Ik denk dat we die zorgeloosheid het beste kunnen duiden door onze zorgen hier op te sommen:

# ze groeien niet allemaal even hard

# Sjieuke nam eergisteren een baaldag

# het afmaken van de antibiotica kuur is geen sinecure (Sjieuke is weer helemaal hersteld!!)

# Teun zat klem in het gat van de doodlig stangen

# de levertijden van puppymelk

# dat met die kuilen moet een keer ophouden

# of er wel genoeg oude kranten (zullen) zijn

# of we er nou eentje zullen houden of niet

# of Wolkje niet veel te hard groeit

# kan de slager geen korting geven

# wat Goos er van vindt.

Nou als dat je zorgen zijn .....

Ik maak het hier allemaal wel heel luchtig want er is genoeg om je druk over te maken en de zorg voor moeder en 11 puppen is een zware opgave (tenminste op onze manier) maar per saldo is dit een geweldig nest waar we volop van genieten en datzelfde geldt voor de nieuwe baasjes die al langs zijn geweest.

Alle puppen groeien, de verschillen in groeisnelheid liggen 1 op 1 over het vorige nest heen, hetgeen een geruststellende gedachte is want de 10 jongens en meisjes van dat nest zijn allemaal stevige Wetters geworden. En ach, wij baasjes zijn ook niet allemaal even lang (en dik).

In het begin van deze week gingen binnen een dag bij de hele bups de ogen open. En dat opent perspectieven! De random walk wordt vervangen door een doelgerichte benadering van het object dat de interesse heeft gewekt. Dat kan de moeder zijn die vooralsnog het hoogste scoort qua interesse maar nu komen ook broertjes en zusjes letterlijk in beeld en daar kun je weer heel andere activiteiten mee ontplooien. Zeker als het gangwerk zich meer en meer ontwikkelt en de voortgang niet al te veel belemmerd wordt door een dikke melkbuik. Socialisatie met soortgenoten is hiermee in volle gang.

We zijn ook al begonnen met de zindelijkheidstraining. Dat klinkt een beetje pompeus en van 'kijk ons eens goede baasjes zijn' maar het is naar onze ervaring en ook volgens de boekjes niks te vroeg.

Aan de zijkant van de werpkist hebben we een strookje oude kranten neergelegd en die kregen meteen de aandacht van de jongens en meisjes. En niet om te lezen! De puppen willen hun nest niet bevuilen en als je ze de mogelijkheid biedt om daar wat aan te doen dan benutten (een paar van) ze die.

Over een week of zo hebben ze het allemaal door en daarom begrijpen jullie waarom wij zo blij worden van meegebrachte stapels.

Eind volgende week gaan we beginnen met Bambix en geitenmelk. Kan ik me nu al op verheugen.