Welkom allen!
De Puppen.
Vrijdag 22 Januari.
Liesbeth zit in een driedaags enlightenment maar gelukkig heb ik zoon Hartog om mij te assisteren (of andersom) mocht een en ander beginnen.
Omdat Lies weg is maak ik een gedetailleerd verslag, daaruit een paar zinsneden:
8:00 Sjieuke slaapt op bank in bijkeuken. Ze ligt zo stil dat ik ga kijken of ze wel ademt.
9:20 Jas aan bril op snoepjes in zak, riem in hand, ze kijkt me aan en gaat zitten. Ze wil geen snoepje en ook niet uit.
11:00 Ze gaat de tuin in, de grond is bevroren dus ik hoef niet bang te zijn voor mans grote kuilen. Ze plast en poept in de tuin, iets dat ze al sinds ze een puppy was niet meer gedaan heeft. Tenminste niet daar.
12:00-18:00 veel drinken en nog meer maffen. Ze hijgt regelmatig dus ik denk dat het feest begonnen is. Bel dierenarts.
18:00 Dierenarts komt even buurten en begint angstaanjagend verhaal over keizersnede en sterke magen en de hulp die we daarbij moeten optrommelen. Gelukkig zegt hij ook dat de soep zelden zo heet gegeten wordt. Hij denkt dat het nog wel even zal duren voor het zover is.
20:00 Ongedurig is een goed woord. Om de paar minuten wil ze even de tuin in, drinken uit vijver of plantenbak.
21:15 Mijn zoon Hartog neemt eerste wacht en ik probeer te slapen om de wacht om 03:00 over te nemen.
21:50 Hartog roept me, hij hoort gepiep uit de bijkeuken. Sjieuke heeft eerste pup geworpen op de bank in de bijkeuken waar ze op mag slapen. Ook haar mand die ervoor staat is nat van vruchtwater. Sjieuke doet alles wat een moederhond moet doen, ze likt, bijt navelstreng, eet alles behalve de pup en wast en activeert de pup. Het is een reutje van 385 g, effen zwart met witte bef.
22:05 Pup en moeder verhuizen naar de werpkist in de kamer.
22:15 Paar persweeën en daar is nummer 2; teefje ook effen zwart met witte bef en witte teentjes, 312 g, kopligging.
22:33 Weer een pup nummer 3, zwart teefje met witte bef en klein kaal plekje/wondje op de kruin, 293 g. Wel makkelijk voor de herkenning (voorlopig).
De oudere broers en zussen liggen al aan terwijl Sjieuke baart en zorgt. Onze taak is vrij beperkt. We drogen de puppen verder af, stimuleren de ademhaling door wat te wrijven, we wegen de pasgeborene, we vangen van af nu de puppen op voor Sjieuke ze pakt zodat we de placenta’s kunnen wegnemen voor ze zich misselijk eet. Uiteindelijk eet ze er een stuk of 5.
Van de opgevangen pups openen we het vruchtvlies, we stimuleren mede door onze onhandigheid de ademhaling, we binden navelstrengetjes af met dental floss en knippen de strengen door. Dus om nou te zeggen dat we niets doen is overdreven maar in vergelijking met de moeder mag het geen naam hebben.
22:48 He een bonte! Weer kop, reu maar nu zwart bont en 353 gram. Voorlopig heet ie nummer 4.
Gelukkig, liesbeth heeft zich losgemaakt van haar klus en kan er vanaf nu bij zijn. Dit wou ze voor geen goud missen.
23:22 Een beauty, effen bruin stuitligging, reu en 336 g.
00:01 Een bruin bonte teef in stuitligging van 294 g.
00:10 We raken de tel kwijt, nummer 7 en de dierenarts had bij de echo gezegd dat het er 5 of 6 waren. Nou ja, de echo ziet 1-2-3-veel. Nummer 7 is Kopligging, reu bruinbont en weegt 334 g.
00:35 Het dobbelsteentje, kopligging, teef, zwartbont en weegt 326 g.
01:00 Bruinbont, kop, reu, staartje omgeklapt bij de punt. Wel een stevige jongen met zijn 398 g.
01:40 Zwart teefje in stuit met witte voet rechtsvoor. 340 g.
02:20 reu, kop bruinbont en 350 g. Die moet erg knel hebben gezeten want zijn voet rechtsachter bungelt er een beetje bij.
Al met al veel meer dan ieder van ons had gedacht. 11 Puppen met een totaalgewicht van 3370 gram. 6 reutjes en 5 teefjes.
Werpkist verschonen en verder rust. Sjieuke eet niets, drinkt wel veel water.
De eerste 48 uur blijven we er in shift rond de klok bij. Waarschijnlijk nergens voor nodig maar het is niet eenvoudig om je van zoiets moois los te rukken.
Sjieuke heeft het fantastisch gedaan. Behalve een top hond nu ook al een moordwijf.
Daar ligt ze met haar 11 puppen een mens komt handen te kort, zij tepels.
De twee enige zorgen zijn de geknakte staartput en het lamme voetje. Dierenarts komt morgenochtend, even afwachten wat die zegt.
Uiteindelijk hebben we na overleg met de dierenarts en de fok adviescommissie besloten om ‘Hefaistos’ in te laten slapen.
De gebroken staartpunt was een mogelijk gevaar voor de hond zelf en is op Maandag geamputeerd. Dit vormt geen enkel probleem voor de hond zelf en er mag gewoon mee gefokt worden zo men dat wil en tot slot kan gezegd worden dat onze “Botte” de zwaarste pup is en blijft.
